πλήρη ντάξει
«Συνεχιστές της ελληνικής λαϊκής μουσικής παράδοσης» μέσω της δικιάς τους δημιουργίας αποκαλεί τους «πλήρη ντάξει» το γαλλικής παραγωγής ντοκιμαντέρ «Le grand tour - La Grèce», όπου αυτοί ερμηνεύουν μεταξύ άλλων και σχολιάζουν το κοινωνικού περιεχομένου τραγούδι τους «Τα δάνεια». Η συμμετοχή αυτή αποτελεί και το ερέθισμα για τη δημιουργία της μουσικής παράστασης «le rebétiko aujourd’hui - société et réalité». Τραγούδια παλιά, αλλά και δικά τους, με κεντρικό θεματικό άξονα την κοινωνική πραγματικότητα (ανθρώπινες σχέσεις, εργασία, κοινωνικός αποκλεισμός, μετανάστευση, οικονομική και ανθρωπιστική κρίση κ.α.) αποτελούν αυτήν τη μοναδική παράσταση.
Για όσους, ωστόσο, πιστεύουν ότι μια ρεμπέτικη κομπανία μπορεί πλέον να είναι και passé ή αναρωτιούνται για το ρόλο που μπορεί να έχει σήμερα το ρεμπέτικο στην ελληνική μουσική σκηνή, ένα και μόνο live των «πλήρη ντάξει» αρκεί για να δώσει τις απαντήσεις. Οι ακροατές τους άμεσα διαπιστώνουν ότι πρόκειται για μια σύγχρονη και πολλά υποσχόμενη μουσική κομπανία, που υπηρετεί και σέβεται το ρεμπέτικο και ξεχωρίζει για το δυναμισμό στην οργανοπαιξία και το λυρισμό των φωνών. Μια κομπανία που πετυχαίνει να αναπαράγει το ηχόχρωμα των ακουσμάτων της προκατοχικής κυρίως περιόδου, έτσι που χωρίς δυσκολία σε ταξιδεύει πίσω στο χρόνο.
Ξετυλίγοντας το νήμα της κοινής μουσικής τους διαδρομής, η αφετηρία τους εντοπίζεται το Μάρτιο του 2012, στη Θεσσαλονίκη, οπότε και δημιουργούνται με πρωτοβουλία του Λευτέρη Τσικουρίδη (μπουζούκι, τραγούδι). Τη μουσική κομπανία συμπληρώνουν οι Κατερίνα Δούκα (τραγούδι, ζίλια, κουτάλια), Μανώλης Πορφυράκης (κιθάρα, τραγούδι) και Χρήστος Παππάς (μπουζούκι, μπαγλαμά, τραγούδι). Όλοι τους με σημαντικό μουσικό υπόβαθρο, αν και ετερόκλιτο, εξ ου όμως και πιο γοητευτική η συνύπαρξη και πιο ενδιαφέρον το μουσικό αποτέλεσμα. O Λευτέρης Τσικουρίδης, λοιπόν με σπουδές κλασικού βιολιού, διδάσκει στο πανεπιστήμιο Μακεδονίας στην "Ειδίκευση Τρίχορδο Μπουζούκι" και το "Σύνολο της Ρεμπέτικης Μουσικής" και συμμετέχει στα ελληνικά σχήματα «Skagb», «Paranaue», αλλά και στο «Strada Rebetico» στον Καναδά. Ο Χρήστος Παππάς, επίσης με κλασικές μουσικές σπουδές (δίπλωμα φαγφκότου και σύνθεσης), μετρά συνεργασίες μεταξύ άλλων και με τους «Broken Seals», Ντίνο Σαδίκη, «Boomstate» και Δημήτρη Μπασλάμ, αλλά και με τις ομάδες χορού XSOMA και SINEQUANON. Ο Μανώλης Πορφυράκης, με σπουδές πιάνου, ηχοληψίας και βυζαντινής μουσικής έχει συνεργαστεί με τον Αγάθωνα και τον Δημήτρη Μυστακίδη. Και η Κατερίνα Δούκα είναι δηλωμένη οπαδός της παραδοσιακής μουσικής (με σημαντικές δισκογραφικές συμμετοχές στο βιογραφικό της: «Ηλιοβασίλεμα στον Έβρο», «Έβρος», «Απόψε»), ενώ από το 2007 έρχεται σε πρώτη επαφή με το ρεμπέτικο. Όσο για το όνομά τους οι πιο μυημένοι στο ρεμπέτικο ενδεχομένως το αναγνωρίζουν ως δάνειο από το παλιό οργανικό ρεμπέτικο «Ο Σταύρακας μεσ’ στον τεκέ» του Σπύρου Περιστέρη.
Τα σχεδόν αυτά τέσσερα χρόνια δράσης και μετρώντας ήδη τρεις δίσκους στο ενεργητικό τους («πλήρη ντάξει» -2013, «ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ» -2014 και «Τρίτος ΔΙSKOS» - 2015) οι «πλήρη ντάξει» έχουν παγιώσει ένα τρόπο έκφρασης και απόδοσης βασισμένο στο παραδοσιακό ύφος, όπως αυτό καταγράφεται από την δισκογραφία κατά την διάρκεια του μεσοπολέμου. Όχι τυχαία άλλωστε, αφού το ρεπερτόριό τους εξαρχής διαμορφώθηκε και επηρεάστηκε από τρεις βασικούς παράγοντες. Ο πρώτος αφορά στην απόδοση και εκτέλεση τραγουδιών και οργανικών σκοπών που προέρχονται από την πλούσια λαϊκή παράδοση και το ρεμπέτικο, όπως αυτό αποτυπώνεται στην πρώτη μεγάλη περίοδο της δισκογραφίας των δεκαετιών 1910, ’20 και ’30, κυρίως στην Ελλάδα και στην Αμερική, αλλά και στην Τουρκία. Ο δεύτερος αφορά στη σύνθεση του ίδιου του συνόλου (τέσσερις φωνές, μπουζούκια, λαϊκή κιθάρα και μπαγλαμάς), που αποτελεί τον κατεξοχήν κλασικό τύπο λαϊκής ορχήστρας. Τέτοια σύνολα εμφανίστηκαν την δεκαετία του ’30 και δημιούργησαν, με βάση τις παραδοσιακές συνθετικές φόρμες, τη δικιά τους μουσική. Και ο τρίτος και εξίσου σημαντικός παράγοντας είναι η μελέτη και η χρήση συγκεκριμένων τεχνικών έκφρασης, ερμηνείας και εκτέλεσης, προερχόμενες κυρίως από το παραδοσιακό ύφος [ηχόχρωμα φωνών, ισοκρατήματα, χρήση κουρδισμάτων (ντουζένια) κ.ά.].
Για όλους τους παραπάνω λόγους και για όσους ανακαλύψατε όσοι είχατε την ευκαιρία να τους απολαύσετε στα φετινά «Δημήτρια» ψηφίζουμε… «le rebétiko aujourd’hui».
Πλατεία Άθωνος (Συμβολή οδών Βατικιώτη-Δημητσά), 12:00
