του Τόμας Μπέρνχαρτ
από την Ομάδα Θεάτρου Χ-αίρεται, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα.

Πόσο ενδιαφέρον είναι για μια ντίβα της όπερας να τραγουδήσει στο «Μαγικό Αυλό» του Μότσαρτ για 222η φόρα; Πόσο να αντέξει την πειθαρχία και τις σκληρές πρόβες, αλλά και την επαναλαμβανόμενη έκθεση της στην κρίση του κοινού; Μήπως τελικά η πραγματική ουσία της τέχνης θυσιάζεται στο βωμό μιας καλλιτεχνικής φάμπρικας; «Ο αδαής και ο παράφρων» - η περσινή μεγάλη επιτυχία της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου, που φέτος παρουσιάστηκε και στη μεγάλη σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης- αποτελεί μια γκροτέσκα κωμωδία, που πραγματεύεται την ανεπάρκεια της  εμπορευματοποιημένης τέχνης και της επιστήμης απέναντι στις ουσιαστικές ανθρώπινες ανάγκες.

Ο Μπέρνχαρντ βάζει την πρωταγωνίστριά του να ματαιώσει τις προγραμματισμένες εμφανίσεις της και να αποσυρθεί με τον τυφλό πατέρα της στην εξοχή. Εκείνος όμως, αλκοολικός και φιλοχρήματος, έχει εναποθέσει όλη του τη ζωή στην καριέρα της κόρης του.  Ανάμεσά τους και ένας ιατροδικαστής, παθιασμένος με την ανθρώπινη ανατομία, αλλά μάλλον αδιάφορος για την ανθρώπινη ύπαρξη. Ο Γιάννος Περλέγκας κρατά όχι μόνο τον εξοντωτικό ρόλο του ιατροδικαστή –άθλος η αποστήθιση των ιατροδικαστικών περιγραφών– αλλά καθοδηγεί με μαεστρία και τους άλλους τρεις ηθοποιούς. Εδώ σημειώστε, ότι και ο Γιώργος Δεπάστας –όντας ο ίδιος πρώην ιατροδικαστής- καταθέτει μια μετάφραση, που δεν «σκοντάφτει» στις εκτενείς ιατροδικαστικές αναφορές.

Έργο γραμμένο το 1792 σε δυο πράξεις, αναπτύσσεται και σε αντίστοιχους σκηνικούς τόπους (το καμαρίνι της σοπράνο και το πολυτελές εστιατόριο «Οι τρεις Ουσάροι») αναδεικνύει ταυτόχρονα και τη μετατροπή των οικογενειακών σχέσεων σε ασκήσεις χειραγώγησης. Μοτίβα γνώριμα στο έργο του συγγραφέα. Ο Μπέρνχαρντ μετατρέπει την ιατρική σε επιστήμη της αποσύνθεσης και τη μουσική σε τέχνη της αποπροσωποποίησης και της καταστροφής. Ο μεγάλος Αυστριακός συγγραφέας επιστρατεύει το γκροτέσκο και «χολερικό»  χιούμορ του για να υπογραμμίσει το υπαρξιακό άγχος των ηρώων του. Το αποτέλεσμα, μια άγρια κωμωδία για την τραγωδία της τέχνης, της επιστήμης και της γονεικής χειραγώγησης.

Ο Γιάννος Περλέγκας, επιμένει με Μπέρνχαρντ –προηγήθηκε ο επιτυχημένος «Ιμμάνουελ Καντ».  Εξάλλου, η ιδιαίτερη σχέση του με τον «αστό αναρχικό», όπως τον χαρακτηρίζει, οφείλεται στο γεγονός ότι μέσα από το δικό του έργο ήρθε αρχικά σε επαφή με το θέατρο, και συγκεκριμένα με την παράσταση «Ρίτε, Ντένε Φος» από το Λευτέρη Βογιατζή.

Ταυτότητα της παράστασης
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθεσία: Γιάννος Περλέγκας
Σκηνικά – Κοστούμια: Λουκία Χουλιάρα
Κίνηση: Δήμητρα Ευθυμιοπούλου
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Βίντεο: Ιάσονας Αρβανιτάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μάγδα Καφκούλα
Βοηθός σκηνογράφου: Γεωργία Μπούρα
Σχεδιασμός μακιγιάζ: Εύη Ζαφειροπούλου
Σχεδιασμός κομμώσεων: Χρόνης Τζήμος
Σχεδιασμός ήχου: Δημήτρης Τσούκας
Φωνητική διδασκαλία: Ευαγγελία Καρακατσάνη
Εκτέλεση μακιγιάζ: Ιωάννα Μπάκα
Φωτογραφίες παράστασης: Karol Jarek, Ιάσονας Αρβανιτάκης, Γιάννης Πρίφτης
Παίζουν: Ανθή Ευστρατιάδου (Βασίλισσα της Νύχτας), Γιάννης Καπελέρης (Κυρία Φάργκο/Σερβιτόρος Βίντερ), Χρήστος Μαλάκης (Πατέρας) και Γιάννος Περλέγκας (Δόκτωρ)

Προπώληση εισιτηρίων στα εκδοτήρια του θέατρου Αυλαία