ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Η Λένα Αθανασοπούλου, ο Μπάμπης Αλεξιάδης, ο Κωνσταντίνος Ιορδάνου και ο Ορέστης Μαυρουδής αποτυπώνουν αθέατες όψεις της Θεσσαλονίκης μέσα σε εικαστικά βίντεο μικρής διάρκειας, καθώς και σε οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις.  Δεδομένου του φεστιβαλικού χαρακτήρα των Δημητρίων, την εικαστική έκθεση αντικαθιστά η ανάθεση νέων οπτικοακουστικών παραγωγών, αποκλειστικά για τα Δημήτρια, σε νέους και ανερχόμενους εικαστικούς. Φιλοδοξία του θεσμού είναι να επεκταθεί η πρακτική των νέων παραγωγών, που αναζωογονούν το καλλιτεχνικό πεδίο, αλλά και τοποθετούν τη Θεσσαλονίκη στον πυρήνα των σύγχρονων καλλιτεχνικών αναζητήσεων.

«Κλοπή», της Λένα. Αθανασοπούλου. Στο έργο παρουσιάζεται  η πράξη και το αποτέλεσμα μιας φανταστικής ‘κλοπής’. Το ‘κλοπιμαίο’ είναι άυλο και η πράξη αυτή στην πραγματικότητα είναι αδύνατη.  Το φιλμ έχει στόχο μέσα από μεταφορές και με πρωταγωνιστές έναν άντρα και μια γυναίκα, να συνδέσει στοιχεία από το φυσικό τοπίο, το παρόν και την ιστορία της πόλης της Θεσσαλονίκης, θέτοντας κάποια ερωτήματα: Τι είναι αυτό που ορίζει την ταυτότητά μας και τι αυτό που μας προκαλεί να επαναπροσδιορίσουμε ποιοι είμαστε και ποιοι θέλουμε να γίνουμε; Τι είναι αυτό που μας φέρνει κοντά και τι αυτό που μας απομακρύνει;"

Μέσα από τεχνικές παραδοσιακού animation, στο φιλμ «Vice versa, 00:00:01, ενός δευτερολέπτου στιγμή», ο animator Μπάμπης Αλεξιάδης προσπαθεί να αποδομήσει στιγμές από την εγκλωβισμένη ταυτότητα της πόλης και να τις ζωντανέψει ξανά. Η ταχύτητα των στατικών εικόνων δημιουργεί την ψευδαίσθηση της κίνησης δίνοντάς μα τη δυνατότητα να δούμε την κίνηση, τον ήχο και τις πολιτιστικές αναφορές μιας στιγμής, αποτυπωμένα σε μια φωτογραφία.

Στα «Χλωμά Πρόσωπα» ο Κωνσταντίνος Ιορδάνου επικεντρώνεται σε αγάλματα της πόλης που επέλεξε για αισθητικούς λόγους και μόνο. Απαρατήρητα στην καθημερινότητά μας, αλλά εκεί μονίμως. Με βλέμμα συνεχώς στο ίδιο. «Δεν βλέπω γύρω μου. Κοιτάω συνεχώς το ίδιο σημείο. Ό,τι και να γίνει, είμαι ακίνητος, όπως ακριβώς με είχες φανταστεί. Κι ας μη με βλέπεις, και ας είμαστε ο ένας για τον άλλον απαρατήρητοι».

Το βίντεο του Ορέστη Μαυρουδή, “Passages”, καταγράφει «ανοίγµατα» (παράθυρα, τρύπες, σχισµές) κτιρίων της πόλης. Ο Άγιος Δημήτριος, το Δηµαρχείο, η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης, το Αστυνοµικό και ∆ικαστικό Μέγαρο στη Θεσσαλονίκη αποκαλύπτουν την ευάλωτη αρχιτεκτονική τους φύση. Από τη µία, τα δηµόσια κτίρια οφείλουν να είναι ανοιχτά στην κοινωνία και να εγγυώνται τη διαφάνεια των διαδικασιών στο εσωτερικό τους. Απ’ την άλλη, η κλειστή και συµπαγής δοµή τους αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για τη διαφύλαξη της ασφάλειας και του αδιάβλητου χαρακτήρα τους, προστατεύοντας παράλληλα την οµαλή και δίκαιη λειτουργία τους. Το βίντεο εστιάζει στα σηµεία όπου η αντίθεση αυτή λαµβάνει χώρα, αναδεικνύοντας τους θεσµούς ως εν τέλει διαπερατά σώµατα.

Με ποιητικότητα, υπαινικτικότητα και το βλέμμα των καλλιτεχνών στραμμένο σ’ αυτό που συχνά διαφεύγει, η Θεσσαλονίκη μετατρέπεται σε καμβά νέων εικαστικών αφηγήσεων, που ακροβατούν μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας.

Επιμέλεια: Θούλη Μισιρλόγλου

Λένα Αθανασοπούλου, «Η Κλοπή» (εικαστικό βίντεο, HDV)
Λένα Αθανασοπούλου, σκηνοθεσία, σενάριο
Θοδωρής Καλέσης, δ/ντής  φωτογραφίας
Αλέξανδρος Σιδηρόπουλος, sound designer
Γιάννης Ανδριάς, Λένα Αθανασοπούλου, μοντάζ
Γιάννης Ανδριάς,post production

Μπάμπης Αλεξιάδης, “Vice versa, 00:00:01, ενός δευτερολέπτου στιγμή” (Εγκατάσταση, κινούμενη εικόνα)
Αnimation assistant: Τατιάνα Εικοσιδυού

Κώστας Ιορδάνου, «Χλωμά Πρόσωπα» (HD Video, Colour/Sound Stereo)
Σκηνοθεσία: Κώστας Ιορδάνου
Διεύθυνση φωτογραφίας: Μιχάλης Γιαγκουνίδης
Σχεδιασμός Ήχου: Οδυσσέας Γκάλλιος

Ορέστης Μαυρουδής, “Passages” (HD video, Colour-mute, Loop)
Διεύθυνση φωτογραφίας: Αυρήλιος Καρακώστας
Colour correction: Χρήστος Γιαννακόπουλος