Ο Γιάννης Στίγκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε ιατρική. Το 2004 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Η αλητεία του αίματος (εκδ. Γαβριηλίδη). Ακολούθησαν οι ποιητικές συλλογές: Η όραση θ’ αρχίσει ξανά (2006, Κέδρος), Ισόπαλο τραύμα (2009, Κέδρος), Ο δρόμος μέχρι το περίπτερο (2012, Μικρή Άρκτος), Βλέπω τον κύβο Ρούμπικ φαγωμένο (2014, Μικρή Άρκτος). Έχει συμμετάσχει σε διάφορα διεθνή φεστιβάλ ποίησης. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, γερμανικά, αγγλικά, ισπανικά, σουηδικά, βουλγάρικα και σέρβικα. Ζει και εργάζεται ως γιατρός στην Αθήνα.
«Ο πόνος του παράξενου»
Ποιο είναι το δικό σας τέρας; Σας έχει δαγκώσει; Πώς πάει η πληγή; Κακοφόρμισε; Πώς τα πάτε με τον καθρέφτη σας; Του λέτε ψέματα; Σας γονατίζει η καθημερινότητα; Σας γονατίζει πραγματικά; Έχετε νιώσει ποτέ αόρατοι; Πατώνει ή δεν πατώνει η μοναξιά; Θελήσατε ποτέ να πετρώσετε; Εσάς ή κάποιον άλλον; Φοβάστε τον χρόνο; Τι θα σας κάνει; Ξέρετε τρίλιζα; Και στην μοιραία εκδοχή της; Γνωρίζετε να χάνετε; Σας διψάει αυτό; Πώς τα πάτε με τον καθρέφτη σας; Πιστεύετε πως θα γλιτώσετε; Πόσες ευχές έχετε κάψει; Έχετε πίστη; Αισθάνεστε διχασμένοι; Σας έχει ορμήσει ποτέ το χέρι σας; Κοιμάστε τα βράδια; Σε πόσο σκοτάδι; Θα γλιτώνατε κι εμένα; Στ’ αλήθεια διψάτε; Θα μου χαρίσετε ένα χαμόγελο; Αλήθεια; Ναι; Στα σίγουρα
- θραύσμα -
«η δίψα
δεν είναι καύλα
να σου τη σβήνει ο άλλος
είναι θρησκεία ολόκληρη»